سالها پیش یکی از دوستان کتابی به نام "مردان مریخی، زنان ونوسی" نوشته دکتر جان گری را به من معرفی نمود. نویسنده در آن کتاب از استعاره جالبی برای نشان دادن تفاوت دنیای مردان و زنان استفاده کرده بود، گویی دو موجود متفاوت از دو سیاره مختلف کنار هم قرار گرفتهاند که زبان هم را نمیفهمند. وقتی در مطالعات چند ساله خود (با تیمی از همکاران پژوهشگر) به تفاوت نگرش و فقدان زبان مشترک میان نهادهای توسعه علم کشور یعنی دانشگاهها و شرکتهای نوپایهی برخاسته از آنها، با موتورهای اقتصاد و تولید کشور یعنی شرکتهای بزرگ صنعتی و تجاری برخورد کردم، به ذهنم رسید استعاره فوق به خوبی میتواند گویای وضعیت نسبت صنعت با دانشگاه و نیز رابطه شرکتهای کوچک نوآور با بنگاههای بزرگ صنعتی و اقتصادی در ایران باشد.
این ناهمزبانی و پیآمدهای آن، دغدغه نویسندگان کتاب برای طرح موضوع، توجه به آن و در نهایت یافتن راهکارهایی برای ایجاد ارتباط منسجم بین این دو قطب اساسی نوآوری و تولید در کشور عزیزمان بوده است و امید که دانشآموختگان، کارآفرینان و مدیران صنایع تولیدی و خدماتی با بهرهمندی از یافتههای نویسندگان، خود نیز با بازخورد مناسب و همافزایی تجارب، موجبات همزبانی و همدلی را فراهم آورند.